libasi
Смотреть что такое "libasi" в других словарях:
libas — is. <ər.> 1. Paltar, geyim. Səfər libası. Toy libası. Dərviş libası. Hərbi libas. – Pənbeyi daği cünun içrə nihandır bədənim; Diri olduqca, libasım budur, ölsəm kəfənim. F.. <Mirzə> durub, libasını geyinib, getdi Zeynalın dükanına. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aralanmaq — f. 1. Bir birindən ayrılmaq, uzaqlaşmaq. Atlılar aralanaraq hərə bir tərəfə getdi. – Aralanır buludlar, təravətlənir otlar. A. S.. Sədrəddin bəydən aralanandan sonra, indi iki gün idi ki, muzdur Məşədi Əsgər öz arvad və uşağı ilə rahatlanırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dizlik — is. 1. Kişilərin şalvar altından geydikləri (əsasən ağdan tikilən) alt tuman. Yasavul şalvarını çiyninə atmış, ağ dizlikdə yollarda toza bata bata sürünürdü. S. R.. . . Dizliklərimi yamayır, çarıqlarımı təmizləyir. M. C.. 2. Qadınların üstdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geydirmək — f. 1. Geymək işini gördürmək, geyməyə məcbur etmək. . . Hüseynqulu ağa zinətli qaraçı libası tikdirib Qaraca qıza geydirirdi və öz qonaqlıqlarında oynadırdı. S. S. A.. 2. Keçirmək, taxmaq, yerləşdirmək, qablamaq. Oxu yerinə geydirmək. ◊ Don… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
geyim — is. Əyinə geyilən hər şey; paltar, üst baş, libas. Qış geyimi. Sadə geyim. Hərbi geyim. – <Aslan bəy:> Üç ay var ki, görməmişəm, geyimini bilmirəm. . . C. C.. <Usta Ağabalanın> yay və qış libası bir birindən seçilməyib həmişə üç dörd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərbi — sif. <ər.> 1. Hərbə, müharibəyə aid olan, müharibə ilə əlaqədar olan. Hərbi vəziyyət. – Öz əlinlə öz yurduna ölüm dartmaq! Bu «yeni» bir hərbi məntiq! M. Araz. // Müharibə ehtiyacları üçün olan. Hərbi zavod. Hərbi sənaye. – Gurlayır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ölçü — is. 1. Hər hansı bir şeyi ölçmək üçün qəbul edilmiş vahid. Uzunluq ölçüsü. Həcm ölçüsü. 2. məc. Bir şəxsə, ya şeyə qiymət vermək, müqayisə etmək üçün əsas götürülən şey. . . Bu dünyada hər hansı qiymətin ölçüsü zəhmətdir. S. R.. 3. Hər hansı bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəna — sif. və is. <ər.> şair. 1. Gözəl (qız, qadın). Kim bilir, yollarında, ey rəna! Nə qədər, uf, boyun bükənlər var. A. Ş.. 2. Gözəl, lətafətli, qəşəng. Bu haman rəna qəzəldir ki, Nəvai söyləmiş. Qövsi. Kəlağayı gülgəz, libası əlvan; Bir güli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sahibə — is. <ər.> Qadın sahib. <Qəhrəman:> Qarşımda kişi libası geymiş ev sahibəsi uzanmışdı. H. N.. Qadın içəridə ev sahibəsi əvəzinə Tahiri görəndə donub qaldı. M. Hüs.. Gülü xanım ev sahibəsinin zəhmətə düşməyini istəməsə də, Əlikrama… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sönük — sif. və zərf 1. Parlaq olmayan, parlamayan və ya çox az parlayan; parıltısız. Sönük işıq. – Dağların, bağların libası sarı; Günəşin də sönük ziyası sarı. A. S.. // məc. Solğun, ölgün, cansız. <Ay> da Vaqif kimi eşq yorğunu olaraq, təpələr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şevru — <fr.> Keçi dərisindən hazırlanan yumşaq, zərif dəri növü. // Həmin dəridən tikilmiş. <Cavad> ipək arxalıq, mahud çuxa, boz və qiymətli Buxara dərisindən papaq, şevro çəkmə, belində qızıl kəmər, döşündə çarpaz asılmış qızıl saat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
